Numizmatyka wiąże się nierozerwalnie z poszerzaniem wiedzy historycznej. Każda kolekcja ma przecież swój temat i w związku z nim jest rozwijana. Najczęściej spotyka się modele gromadzenia albo monet współczesnych, abo historycznych. Raczej rzadko się je ze sobą miesza. W grupie monet historycznych na wielką uwagę zasługują polskie monety, w tym między innymi monety koronne Stanisława Augusta Poniatowskiego. Są one wyjątkowe z kilku powodów. Po pierwsze są nadzwyczaj starannie wykonane i nawet dwieście pięćdziesiąt lat po wybiciu wyraźne widać każdy detal na monecie. Są zresztą często nazywane najpiękniejszymi polskimi monetami, a ich uroda jest doceniana także przez kolekcjonerów numizmatów spoza naszego kraju.
Jest też druga strona medalu, czyli historia monet koronnych. Stanisław August Poniatowski, kiedy został wybrany przez sejm elekcyjny, zgodnie z obowiązującym prawem musiał podpisać Pacta Conventa, dokument, który zawierał między innymi wytyczne i zobowiązania dla króla- elekta. W artykule czterdziestym piątym znalazł się zapis nakazujący królowi przeprowadzenie reformy monetarnej. Poniatowski więc, chcąc nie chcąc, rozpoczął przygotowania do jednej z najpoważniejszych zmian systemu finansowego w Polsce. Zadanie do łatwych nie należało, ponieważ monety koronne Stanisława Augusta Poniatowskiego i monety towarzyszące miały całkowicie zastąpić chaos, jaki panował w sytuacji monetarnej:wiele monet było fałszywych, a część była bita w ogóle bez zgody koronnego skarbca, nie wspominając nawet o tym, że każdy rejon wypracował sobie własną politykę monetarną.
Nowy system monetarny oparto więc o sprawdzone wzorce, ale zagraniczne: zgodnie z holenderskim wzorce bito monety według stopy niemieckiej, ważącej dwieście trzydzieści trzy gramy grzywny kolońskiej. W ten sposób narodziły się monety koronne Stanisława Augusta Poniatowskiego, bite równolegle przez dwie mennice: krakowską i warszawską. Historia tej drugiej jest o dziesięć lat dłuższa. Mniejsze mennice, między innymi w Gdańsku i Toruniu zamknięto, ponieważ biły monety według starej stopy menniczej. Król przejął kontrolę nad polityką monetarną, a monety koronne Stanisława Augusta Poniatowskiego stały się wkrótce jedynym powszechnie akceptowalnym środkiem płatniczym, choć nie na długo- wkrótce mennice miały przejść pod zarząd zaborców, bijąc polskie monety jedynie podczas kilkuletnich chwil wolności.
Zdjęcie do artykułu znalezione na stronie Triplex.blox.pl
