Euro zostało wprowadzone ze względu na potencjalnie duży wzrost bezpieczeństwa i wygody transakcji zawieranych pomiędzy różnymi krajami Unii Europejskiej oraz choćby przez ruch turystyczny. Wprowadzenie wspólnej waluty daje większą swobodę, ponieważ pozwala na zniesienie limitów kwotowych przy przekraczaniu granic, czyli działa zgodnie z jedną z naczelnych zasad Unii Europejskiej, czyli z z zasadą wolnego przepływu kapitału.
Jednak tworząc system monetarny dla wspólnoty nie zapomniano do końca o interesie poszczególnych państw, które dostały nie tylko prawo, ale i obowiązek zaplanowania awersów do wszystkich nominałów monet euro, jakie będą dla danego kraju wyemitowane. Nie ma ograniczeń co do charakteru projektu, można także wszystkim monetom nadać ten sam rewers, albo każdej inny tudzież dowolnie pogrupować je w serie, choćby pod kątem tematycznym. Już istniejące monety euro dowodzą, że różne kraje w różny sposób wywiązują się ze swojego obowiązku.
Dziś monety euro są środkiem płatniczym akceptowanym także przez trzy państwa, które nie są członkami Unii Europejskiej: Monako, Watykan i San Marino. Są to niewielkie państwa, dla których utrzymywanie własnej waluty w otoczeniu sąsiadów posługujących się euro byłoby i bezsensowne i bardzo kosztowne. Każde z tych państw otrzymało takie same prawa co do projektowania rewersów jak państwa członkowskie UE, przy czym poza San Marino spotkanie rodzimej monety euro jest raczej mało prawdopodobne. W San Marino też większość monet została już wywieziona przez turystów, którzy w zamian zostawili swoje monety, jednak relatywnie dużo jeszcze zostało rodzimych, że można mieć niemal pewność, że podczas pobytu w Sam Marino uda się je zobaczyć.
Wiele monet euro trafiło do prywatnych kolekcji numizmatów- wiele państw zaprojektowało absolutnie niesamowite rewersy, które sprawiają, że monety euro są w stanie współtworzyć kolekcje numizmatów niemal w każdym temacie, stąd też duża popularność monet euro w światku numizmatycznym, i to nie tylko okolicznościowych monet o nominale dwóch euro, ale także zwykłych obiegowych monet narodowych i kolekcjonerskich wewnętrznych o nominale dziesięciu euro, które są jednak emitowane niemal wyłącznie z myślą o kolekcjonerach, choć z prawnego punktu widzenia są legalnym środkiem płatniczym- mimo to, ich używanie jako środka płatniczego nie jest opłacalne.
