Polska w latach przemian społeczno – gospodarczych, przeżywała trudny okres. Nie wszystko szło tak jak sobie zaplanowali projektanci przemian. Inflacja szalała, miała już charakter hiperinflacji. Monety praktycznie straciły znaczenie. Ceny wyrażane były w setkach tysięcy, za zwykła gazetę trzeba było zapłacić 4000zł, prawie 5000 kosztowało mleko. Sprawiło to konieczność wyemitowania nowych nominałów banknotów, które nadążyły by za zmianami. W roku 1989 wyemitowano cztery nominały 10000, 20000, 50000, w następnym już 100 000 i 500 000 by serię zakończyć banknotami o nominałach 1 miliona wyemitowanego w roku 1991 oraz 2 miliony z roku 1992.
Banknoty te były jednakowej wielkości i należały do serii Wielcy Polacy. Na awersie banknotu o nominale 500 000, widnieje umieszczona z lewej strony postać noblisty z 1905 roku w dziedzinie literatury Henryka Sienkiewicza ps. „Litwos”. Druk na banknocie jest w technice wklęsłodruku. Awers jest utrzymany w kolorystyce zielonym czarnym oraz czerwonym. Poddruk wykonany w offsecie natomiast jest w kolorystyce ochrowo-brązowy, zielony oraz liliowy. Na rewersie umieszczono symbol trylogii – trzy książki ułożone na polu tarczy, za nią panoplia. Druk jest w kolorze jest wykonany w tym samym kolorze co poddruk awersu oraz w tej samej technice – w offsecie.
Zabezpieczeniami tego banknotu była nitka wtopiona w papier banknotu, na nitce był napis o treści NBP i świeci on na czerwono, w papier wtopiono również specjalne świecące włókna tzw. broki. Pod wpływem promieni UV również świecą numery nominałów oraz na brzegach oraz pod godłem banknotu na niebiesko świecą fragmenty tła. Kolejnym zabezpieczeniem jest pole znaku wodnego, które pokryte jest liniami z mikrodrukiem o treści różnej dla stron banknotu – na awersie jest treść Rzeczpospolita Polska, natomiast na rewersie jest napis Narodowy Bank Polski. Autorem tych banknotów jest Arkadiusz Heidrich. Banknot w obiegu był do roku 1997 i został wycofany zgodnie z wprowadzoną w roku 1994 ustawą o denominacji.
Zdjęcie do artykułu znalezione na stronie Archi.inosak.org
